A partir de demà tots els adults de l'escola han triat un dia i una classe i també hi aniran a llegir.
Penso que creem bons moments, que portar un llibre que t'agrada i llegir-lo en veu alta a algú a qui vols llegir no té preu. Em penso que qui t'escolta i et mira queda, gairebé sempre, enganxat amorosament, a la xarxa de paraules invisibles que surten de la nostra boca.
Jo he pensat llegir a sisè l'àlbum El actor, de l'editorial A buen paso, d' Uday Prakash amb il.lustracions de Simone Rea. Com diu Gracia de Trafegando Ronseis:
Un álbum ilusrado que fala do valor do esforzo e da superación, termos tan necesarios hoxe en día, ás veces esquencidos.
"Cada somriure de Fakir Mohan Sen naixia del seu esforç per fer callar la foscor. No obstant això, gràcies a les seves actuacions, el públic aprenia a somiar i a fer volar la imaginació, a riure de les seves frustracions i les seves pors".
Moltes gràcies Gonzalo.
Nota: convido a la gent de l'escola a escriure en aquest blog, si els hi ve de gust, a explicar el perquè han triat el llibre que llegiran o ja han llegit. és o no una idea engrescadora?
2 comentaris:
Como siempre, has hecho una selección estupenda para tu lectura. Ya me contarás qué opina el alumnado del libro cuando lo escuche. Gracias por recogerme en tu blog, qué honor!
L'honor és meu.
Tu, en tu super blog, tienes recogido este libro que muy poca gente ha reseñado.
Intentaré saber su opinión. Hoy sólo sé que me han escuchado, que han aplaudido y que sólo tenia muy pocos minutos antes de que empezaran otra clase.
¡Ay! Siempre corremos. Y yo hoy no quería correr pero olvidé coordinarme con el maestro que iba después de los diez minutos de lectura de cada día.
Publica un comentari a l'entrada